KERINDUAN CAIRO
Labels:
PUISI
Mari sejenak terbayang atap..
Pada rumbia tua tenunan usang..
Tiba tua menyembah lalang..
Sehening angin lembayu petang..
Sejinak elang enggan pulang..
Ini aku menggalas galang..
Seutuh kukuh gunung-ganang..
Manakan mampu aku terbayang..
Kepulanganku disambut orang..
Kepergian dahulu diam-diam..
Sebelum syahid aku padam..
Biar aku berpesan..
Jauh mana bumi padang..
Jangan dikenang
Jangan dibilang
Jangan diam-diam
Jauh mana bumi orang..
Jangan senang-senang
Jangan tawa riang
Jangan tangis sayang
Kerana kami kau tinggalkan
Disini harapan teman taulan
Nanti segunung kenangan
Pingin segulung kejayaan
Sekali lagi kuingatkan
Jangan kau lupakan
Pada alunan desiran
Rumbia keriangan
Ciptaan tangan
Manusia yang kerinduan...
pesan-pesanan - shuhaimizulkefli
AHAD | 12 JUN 2011 | 3.15 am